Uiteindelijk kreeg het werk van meerdere hofarchitecten de voorkeur en werd het voorbereidende werk van deze kunstenaar zelf nooit uitgevoerd. Het overeengekomen ontwerp zelf zou honderden jaren in beslag nemen en het werk is nog steeds aan de gang, hoewel meer in de zin van restauratie.
Het was de nieuwe koepelvorm die de grootste uitdaging zou vormen voor dit ensemble van architecten en andere toonaangevende creatieve geesten. Deze specifieke schets geeft aan hoe Da Vinci zijn vorm in overweging nam en de manieren waarop hij langzaam met verschillende ideeën zou experimenteren.
Dit project is typerend voor de architecturale bijdragen van de meesters uit de Renaissance, waar prachtige ontwerpen werden gemaakt maar uiteindelijk nooit werkelijkheid werden.
Hoewel ze worden beschouwd als een van de beste tekenaars aller tijden en gepassioneerd zijn over het gebied van architectuur, hebben mensen als Michelangelo, Leonardo da Vinci en Raphael maar heel weinig gebouwen die als voorbeeld van hun werk staan.
Da Vinci woonde op het moment dat hij aan dit project werkte heel dicht bij de locatie van de kathedraal en zou dus enthousiast zijn geweest om mogelijk bij te dragen aan de ontwikkeling van het gebouw.
Dergelijke instellingen zouden verwikkeld raken in de politiek, wat vaak voor veel meer problemen zou zorgen dan wanneer de kunstenaar in plaats daarvan werkte met fresco's of beeldhouwkunst.
