Hij was niet zomaar een kunstenaar. Behalve wiskundige en ingenieur was hij ook beeldhouwer. Da Vinci leerde zijn vaardigheden als beeldhouwer in zijn jeugd en zou dat nog vele jaren blijven doen. Hoewel sculpturen misschien niet meteen in je opkomen als je aan Da Vinci denkt, zijn er twee grote projecten waar hij waarschijnlijk het meest bekend om is.
Een van die projecten was voor het Trivulzio-monument. De andere was een bronzen beeld van een paard en ruiter voor Francesco Sforza. Trivulzio-monument In 1499 was Gian Giacomo Trivulzio de commandant die de Franse troepen van Lodewijk XII leidde bij de invasie van Milaan. Als gouverneur van Milaan, Trivulzio huurde later Leonardo Da Vinci in om een monument te ontwerpen en te bouwen dat zijn graf zou worden.
Het project kan ook het resultaat zijn geweest van Trivulzio die een mortuariumkapel voor zijn gezin wilde. Hoewel er geen details zijn over wanneer Da Vinci aan het project werkte, is het waarschijnlijk dat de datum ergens rond 1511 lag. De opdracht die Da Vinci van Trivulzio kreeg, was voor een ruitermonument dat ook als zijn graf zou dienen.
Het resultaat was dat het Trivulzio-monument een levensgroot bronzen paard en ruiter zou zijn. Het beeld zou op een marmeren sokkel staan met daarin een sarcofaag. Voor Da Vinci was dit zijn tweede poging tot een standbeeld van paard en ruiter. De eerste was het Sforza-monument. Niets wijst erop dat Da Vinci aan het Trivulzio-monument begon of dat hij het afmaakte. Wat er tegenwoordig over bekend is, komt uit de notitieboekjes en tekeningen van Leonardo Da Vinci.
Waarom hij het beeld niet voltooide, was mogelijk te wijten aan de angst dat er een oorlog zou uitbreken tegen de Franse bezetting van Milaan. Welke details er zijn over het ontwerp van het monument, komt uit Da Vinci's notitieboekjes. Tussen alle aantekeningen is een volledig overzicht van de kosten van de verschillende elementen die in het Trivulzio-monument zouden gaan.
Het merkt op dat het een 'bronzen paard en ruiter' zou worden. Het zou op een marmeren sokkel staan met acht zuilen en gebeeldhouwde figuren. Het monument zou ook een rustende figuur van Gian Giacomo Trivulzio hebben. Trivulzio-monumentstudies Er is niets om te bevestigen dat Leonardo Da Vinci aan het Trivulzio-monument begon te werken.
Net als zijn andere projecten voerde hij wel een aantal onderzoeken uit. De monumentenstudies van Trivulzio bevatten zowel tekeningen als aantekeningen. Uit de pen-en-inkttekeningen en aantekeningen halen we veel van de kennis die we vandaag over het monument hebben. De belangrijkste tekening die het meest bekend is van het Trivulzio-monument is er een met een schets van paard en ruiter in profiel.
Het profiel van het beeld toont het paard en de ruiter in verschillende posities en kijkend naar rechts. Ook heeft de tekening ontwerpen van drie verschillende basissen voor de figuur. Een andere van de illustraties die verband houden met het Trivulzio-monument heeft tekst met instructies voor het gieten van een standbeeld van een bronzen paard en ruiter.
Naast een lijst met chemicaliën bevat het ook drie diagrammen die de machines voor het gieten van het beeld laten zien. Bij de dood van Da Vinci werden de tekeningen voor het Trivulzio-monument nagelaten aan zijn leerling Francesco Melzi. Het eigendom van de tekeningen werd later overgedragen van Melzi's erfgenamen na hun aankoop door Pompeo Leoni.
Tegen 1630 werd Thomas Howard, 2de Graaf van Arundel de eigenaar van de tekeningen. De tekeningen voor het Trivulzio-monument maken nu deel uit van de Britse Royal Collection. Dit is waarschijnlijk te danken aan hun verwerving door de Engelse koning Charles II in 1690. Bronzen paard Da Vinci's kennis van de paardensport kwam voort uit vele jaren van studie.
Zijn notitieboekjes en tekeningen bevatten veel details over paarden. Ze laten niet alleen de anatomie zien, maar ook de beweging en verhoudingen van een levend paard. Bij zijn werk aan het Sforza-monument maakte hij veel gedetailleerde tekeningen over zowel paarden als de ruiter. Deze zijn waarschijnlijk te zien geweest in de voorbereidende studies die hij later deed voor het Trivulzio-monument.
Als het gaat om bronsgieten, tekst en tekeningen laten zien dat Da Vinci veel oefening had in de betrokken technieken. Het probleem was dat hij het paard in één stuk wilde gieten. Aangezien het beeld levensgroot moest zijn, was men van mening dat de grote omvang van het paard een onmogelijk probleem zou zijn om op te lossen.
Op basis van beschikbare informatie blijkt dat hij geen oplossing heeft gevonden voor het probleem om het in één stuk te gieten. Sculpturen Legacy We weten dat Da Vinci het Trivulzio-monument nooit af heeft gemaakt. Evenzo werd geen van zijn opdrachten voor het leveren van sculpturen zoals de monumenten Trivulzio en Sforza ooit volledig voltooid.
Desondanks had zijn werk invloed op andere grote kunstenaars die na hem kwamen. In de 16e eeuw was de invloed van Da Vinci een belangrijke factor bij het promoten van ruiterstandbeelden. Een voorbeeld hiervan komt tot uiting in een klein bronzen beeld van een galopperende ruiter te zien in Boedapest.
Sommigen denken dat het paard en de ruiter misschien door Giovanni Francesco Rustici zijn geweest, een van Da Vinci's studenten in plaats van Da Vinci zelf.
