De grote man werd samen met een overvloed aan hofarchitecten, waaronder Bramante en Francesco di Giorgio Martini, binnengehaald om plannen voor verbeteringen te maken, voornamelijk rond een nieuwe koepel.
Da Vinci ging aan de slag om zijn ideeën voor deze nieuwe functie te schetsen, maar ze werden helaas nooit gebruikt. In plaats daarvan zou het voorbereidende werk van twee specifieke hofarchitecten, Amadeo en Dolcebuono, in de smaak vallen en werd gekozen als de te volgen weg.
Dat terwijl Da Vinci aan het einde van de 15e eeuw betrokken was, het werk aan dit project vandaag de dag nog steeds doorgaat, onderstreept wat een gigantische taak het was. In wezen verbindt de Dom van Milaan ons eigen leven met dat van de grote meester uit de Renaissance.
Hoewel het nog niet af is, is het nu zeker veel completer en zeker een bezoek waard - deze structuur geldt als een van de meest populaire toeristische attracties in de hele stad Milaan.
Inderdaad, het grootste deel van het werk dat vandaag wordt voortgezet, draait eigenlijk meer om restauratie dan om het voltooien van nieuwe functies. De taak om toezicht te houden op het onderhoud van dit prachtige bouwwerk valt onder de Veneranda Fabbrica del Duomo.
De eigenlijke bouw begon in 1386, wat betekent dat Da Vinci ongeveer een eeuw later erbij betrokken was. De beslissing om de kathedraal te stylen in een internationaal erkende gotische stijl was destijds ongebruikelijk in de Italiaanse pauselijke staten, maar vertegenwoordigde de ambitie van degenen achter het project om verder te kijken dan deze binnenlandse grenzen.
