"...Het leven is vrij eenvoudig: je doet wat dingen. De meeste falen. Sommige werken. Je doet meer van wat werkt. Als het groot werkt, kopiëren anderen het snel. Dan doe je iets anders. De truc is om iets anders te doen ..."
Feiten en cijfers
Levensgrote afmetingen
Het Laatste Avondmaal is veel groter dan je zou denken. Met een afmeting van 460 cm x 880 cm werden de grote proporties geholpen door Da Vinci die een spijker in de muur sloeg, een touwtje aan de spijker bond en vervolgens de diepte van veldlijnen creëerde zodat hij een eenpuntsperspectief met Jezus kon creëren ' hoofd als het verdwijnpunt.
Nieuw medium
Berucht om zijn neiging tot uitstelgedrag, deed Da Vinci er drie jaar over om deze muurschildering te maken, met tussenpozen tussen 1495 en 1498. Hoewel het schilderij aan een muur hangt, is het geen fresco. Da Vinci vond een nieuwe techniek uit voor deze muurschildering . Hij gebruikte tempura verven op steen. Omdat het de moeder van de uitvinding was, had hij een techniek nodig die zijn grotere doel zou dienen.
De traditionele frescomethode vereist dat de schilder op nat gips werkt. Het resultaat, zoals Da Vinci het zag, was dat het schilderij saai, vlak en ongeraffineerd was. Hij wilde dat zijn werk een helderheid en een detail zou hebben die met de frescomethode niet bereikt konden worden. Dus voorbede hij de muur met twee lagen droge pleister, voegde loodwit toe als onderlaag in een poging de helderheid van de tempera die hij erop aanbracht te verhogen.
Het chromatische effect was inderdaad oogverblindend en het detail was onovertroffen, maar de verf hechtte nooit volledig aan de muur. Da Vinci had zelfs het Laatste Avondmaal nog niet eens voltooid toen het voor het eerst begon te schilferen en hij moest het herstellen. De tweede reden, en misschien wel de belangrijkste, was dat de kunstenaar snel moest werken omdat het werk voltooid moest zijn voordat het gips droog was. Nogmaals, Da Vinci stelde het uit en nam drie jaar om dit meesterwerk te voltooien. Hij wilde het perfecte Laatste Avondmaal creëren en hij zou niet gehaast zijn.
Het onderwerp verkennen
Bijbelse achtergrond
Het Laatste Avondmaal beeldt Jezus Christus en zijn discipelen af op de avond voor zijn arrestatie, waar ze samen hun laatste maaltijd deelden.
De gebeurtenis wordt opgetekend in de vier evangeliën van het Nieuwe Testament van de Bijbel. Het illustreert specifiek het moment waarop Christus zegt dat een van de discipelen hem zou verraden, en de verschillende reacties op zijn woorden van elke discipel. Da Vinci's visuele interpretatie laat zien dat Phillip Christus vraagt of hij zijn heer zou verraden. Christus zegt op zijn beurt dat de discipel die hem zou verraden zijn hand in dezelfde schaal als Hij zou dopen. Da Vinci portretteert vervolgens Judas en Christus die naar hetzelfde bord reiken.
Tegelijkertijd toont het schilderij ook Christus die de eerste communie verricht, die christenen beoefenen waar ze brood eten en wijn drinken ter nagedachtenis aan het laatste avondmaal. Christus zegent het brood en zegt tegen zijn discipelen dat ze het brood moeten nemen, omdat: "Dit is mijn lichaam, dat voor jullie is overgegeven." Christus zegent dan de wijn en zegt dat ze allemaal uit de beker moeten drinken.
De discipelen identificeren
Elke discipel kan worden geïdentificeerd aan de hand van het notitieboekje van Da Vinci dat in de 19e eeuw werd gevonden. Vóór de ontdekking waren de enige discipelen die met zekerheid konden worden geïdentificeerd, Petrus, Judas en Johannes, en de centrale figuur van Jezus Christus. De discipelen hebben verschillende reacties op Jezus' woorden dat iemand hem zou verraden, sommigen zijn boos, sommigen zijn geschokt en sommigen zijn verrast. Het manuscript genaamd, The Notebooks of Leonardo da Vinci, noemt de discipelen van links naar rechts als volgt:
- Bartholomew, de zoon van Alfeüs genaamd James, en Andreas zijn verbaasd over zijn woorden.
- Judas Iskariot de verrader, Petrus en Johannes vormen een nogal belangrijk trio.
Judas gekleed in groen en blauw zit in de schaduw. Hij kijkt verbaasd over het feit dat Christus zijn plan al kent en dat Hij het aan iedereen aan tafel heeft verteld. Hij houdt een beurs vast die de 30 zilverstukken bevat die hij gekregen heeft om Jezus te verraden. Een andere interpretatie van de beurs is simpelweg het feit dat hij de penningmeester was onder de 12 discipelen. Hij is de enige leerling met een elleboog op tafel en horizontaal is zijn hoofd het laagste in het schilderij.
Peter houdt een mes vast. Het zou misschien een waarschuwing vooraf kunnen zijn voor wat er later zou gebeuren als Jezus wordt gearresteerd. Peter reageert heftig en snijdt het oor van de bewaker af. Petrus kijkt boos op Jezus' woorden. John, de jongste leerling, werd beschreven als een "vriend die hechter is dan een broer". Hij is ook de leerling aan wie Jezus zijn moeder toevertrouwt. Johannes lijkt flauw te vallen bij het nieuws van het komende verraad van Jezus.
- Jezus lijkt kalm. Hij is degene die zijn lot aanvaardt.
- Thomas de twijfelaar, Jacobus de Meerdere en Filippus zijn de volgende groep discipelen. Thomas steekt zijn wijsvinger op en is van streek. Na de opstanding van Jezus is hij degene die eraan twijfelt dat het de Messias is die is opgestaan en diezelfde wijsvinger in de wonden van Christus legt.
- Jacobus de Meerdere kijkt stomverbaasd en gooit zijn armen in de lucht. Philip lijkt te vragen om wat duidelijkheid over de kwestie.
- Matthew de belastingambtenaar, Jude Thaddeus ook bekend als Judas van James en Simon de Zeloot vormen de laatste groep van drie. Matthew en Judas kijken naar Simon. Er wordt gesuggereerd dat ze wachten op een verklaring van hem.
Symbolische verwijzingen
Da Vinci gebruikt tal van symbolische verwijzingen in het schilderij. Het getal drie in het christendom vertegenwoordigt traditioneel de Drie-eenheid: God de Vader, God de Zoon en God de Heilige Geest. De discipelen zitten in groepjes van drie. De manier waarop Jezus zit, vormt een driehoek en achter Jezus zijn drie vensters geplaatst.
Er zijn vier evangeliën in het Nieuwe Testament en vier groepen discipelen. Achter Jezus zijn drie ramen die een groen landschap uitbeelden dat vaak het paradijs wordt genoemd. De lineaire perspectieflijnen trekken je ogen naar het gezicht van Jezus waar het paradijs alleen via hem te bereiken is.
Het Renaissance-tijdperk als geheel was gewijd aan religieuze thema's, met andere opmerkelijke bijdragen, waaronder Raphael's Stanza della Segnatura Michelangelo's Schepping van Adam, Bosch' Seven Deadly Sins and the Four Last Things en Albrecht Durer's Young Hare.
Een meesterwerk uit de hoge renaissance
Leonardo Da Vinci verweeft vakkundig psychologie, symboliek en perspectiefprincipes om dit het eerste werk van kunst uit de hoge renaissance te maken. De principes van compositie en perspectief waren kenmerkend voor de vroege Renaissance, maar het gebruik van emotionele reacties was voor die tijd revolutionair. Tegelijkertijd was het gebruik van naturalisme onbekend in de vroege Renaissance.
Het Laatste Avondmaal was in die tijd een veelvoorkomend thema voor refters. Een typisch voorbeeld is Andrea del Castagno's vertolking van het Laatste Avondmaal in dezelfde periode. Hij gebruikte ook lineair perspectief, dat toen populair was, maar combineerde met sierlijke sfinxen. Da Vinci elimineert echter onnodige details die afbreuk doen aan de spiritualiteit van de scène.
Da Vinci's geheim
Er is één belangrijk verschil tussen Da Vinci's Laatste Avondmaal en eerdere versies van hetzelfde verhaal. Mario Taddei, een Da Vinci-expert, zegt dat dit verschil inderdaad een verborgen boodschap in de muurschildering is, maar geen verborgen code. Het is een veel meer herkenbare, gemakkelijk te begrijpen boodschap.
Eerdere afbeeldingen hebben allemaal Jezus en zijn discipelen met halo's boven hun hoofd. Ze werden afgeschilderd als heiligen, als mensen ver boven ons, louter zondaars. Maar Da Vinci siert Jezus noch zijn discipelen niet met halo's. Dit was geen vergissing, maar Da Vinci deed het met opzet om te illustreren dat Jezus en zijn discipelen gewone mannen waren. Da Vinci geloofde dat wat dit gewone verhaal buitengewoon maakte, was dat het het verhaal was van 13 gewone mannen.
Dat is iets om over te schilderen. Dat is krachtig. Da Vinci's Laatste Avondmaal is echt een van de grootste schilderijen aller tijden, net als zijn Mona Lisa.