De schets is opmerkelijk omdat het een aantal van de gebieden combineert waarvoor Da Vinci wordt vereerd door kunstcritici van de 21e eeuw. De schets zou rond 1500 voltooid zijn. Rond de eeuwwisseling zou Da Vinci ongeveer 38 jaar oud zijn geweest en zou hij een van de meest productieve periodes van zijn leven ingaan.
Tegen die tijd had hij ook een aantal technische tekeningen en schetsen gemaakt waarvoor hij nu zo bekend is bij het grote publiek. De schets richt zich natuurlijk op de natuur, een onderwerp waar vóór de renaissance weinig over werd nagedacht. Da Vinci's landschapstekening voor Santa Maria Della Neve, die hij ongeveer 10 jaar eerder had voltooid, is het eerste bekende landschap zonder mensen of activiteiten.
Het zou nog 200 jaar duren voordat een landschapsolieverfschilderij zonder mensen zou worden voltooid. Het tekenen van een botanische studie volgt een vergelijkbare benadering door ook mensen te mijden. Het is echter iets anders omdat het zowel een technische tekening is als een puur kunstwerk. Iedereen die bekend is met Da Vinci's plannen voor standbeelden of zijn andere bouwkundige of technische tekeningen, ziet meteen de overeenkomsten die ze delen met deze studie.
Zoals in veel van Da Vinci's andere schetsen, is de rol van perspectief hier uiterst belangrijk. De dikte en intensiteit van de lijn vervaagt naar de achterkant van de tekening en naar de periferie toe. Zoals zo vaak is Da Vinci in staat om met relatief eenvoudige technieken de kijker midden in het tafereel te plaatsen. Opvallend is ook het detailniveau in de schets. In de meeste gevallen zou dit het stuk markeren als een eenvoudige technische tekening in plaats van een poging tot kunst.
Da Vinci stond echter bekend om het overschrijden van deze grenzen en dit is een van de vele van zijn werken die weigert comfortabel in een of andere categorie te zitten. De technische aspecten van de tekening zijn goed uitgevoerd, maar omdat de kunstenaar Da Vinci is, is het werk ook betoverend en kan het op een puur esthetisch niveau worden gewaardeerd.
Da Vinci heeft in de loop van zijn leven een aantal botanische studies geschetst en veel daarvan hebben een relatief vergelijkbaar formaat. De meeste zijn verstoken van de aantekeningen, berekeningen en algemene krabbels die sommige van zijn andere werken zo interessant maken.
Hoewel "Drawing of a Botanical Study" enkele van de persoonlijke accenten mist die we in andere Da Vinci-werken kunnen genieten, blijft het een verbluffend voorbeeld van renaissancetekenen en herinnert het ons hoe ver Da Vinci zelfs de eenvoudige vormen van kunst tijdens zijn leven heeft gepusht.
