Het schilderij zou echter zijn voltooid door een van da Vinci's volgelingen, misschien Cesare da Sesto, Francesco Melzi, Marco d'Oggiono en Cesare Bernazzano, hoewel de verslechtering van het schilderij het moeilijk maakt om de ware kunstenaar te ontcijferen.

Velen zijn het er echter over eens dat het tot leven is gewekt door een 'Lombard-schilder': een Italiaanse schilder in de 17e eeuw met een vergelijkbare stijl als Leonardo da Vinci, en die waarschijnlijk ook zijn werk volgde. De originele tekening was van Johannes de Doper, maar werd in 1693 overschilderd als Bacchus.

Da Vinci' s tekening bevatte een kruisachtige staf die later werd getransformeerd door het verwijderen van de horizontale balk die de kruisvorm voltooide, in een thyrsus (een staf versierd met wijnstokken of klimop, dennenappels, bessen en druiven) om Bacchus te symboliseren als de god van de wijnstok en van het drinken.

Een andere verandering die na het origineel werd aangebracht, was de panterhuid die over Bacchus hing en zijn bescheidenheid behield. Dit is misschien wel een van de meest voor de hand liggende aanwijzingen voor het origineel van Johannes de Doper, aangezien Bacchus vaak werd afgeschilderd als een dronkaard met weinig bescheidenheid of terughoudendheid.

In plaats daarvan werd hij meestal afgebeeld met dierenhuiden en gezien als enigszins 'oer'. De dierenhuid op het schilderij was aanvankelijk het beroemde pelskleed van Johannes de Doper, maar de toegevoegde luipaardvlekken maakten de transformatie naar het meer oorspronkelijke en heidense symbool mogelijk.

De kroon van wijnbladeren en druiven was ook een latere toevoeging, en dit waren ook veel voorkomende symbolen die werden gebruikt om de Romeinse god van de wijn uit te beelden. De puntige vinger is ook een veel voorkomende afbeelding van Johannes de Doper, maar de andere hand van Bacchus, die de thyrsus vasthoudt en naar de grond wijst, suggereert een sterkere verbinding met de aarde en de wijnstokken, planten en vruchten die daaruit voortkomen.

Bacchus was ook de god van de vruchtbaarheid en van de wijn, en daarom zijn veel van de symboliek die met hem worden geassocieerd, planten en wijnstokken.

De achtergrond van het schilderij mist de beschrijvende kenmerken die Leonardo da Vinci vaak in zijn werk opnam, wat een andere indicatie is dat de originele tekening tot leven was gewekt en getransformeerd door een andere kunstenaar. Het is waarschijnlijk dat Johannes de Doper is afgebeeld in een woestijnachtige omgeving voordat het landschap later werd veranderd in een idyllische omgeving om te passen bij de goddelijke Bacchus-persona.

Bovendien werden er, in tegenstelling tot veel van da Vinci's andere werk, geen voorlopige tekeningen gevonden, wat enigszins ongebruikelijk was. Velen schrijven echter nog steeds da Vinci toe als de kunstenaar van dit werk, aangezien dit schilderij is voortgebouwd op zijn originele tekening.

Aangezien er geen verdere aanwijzingen zijn over wie deze latere volgeling en kunstenaar zou kunnen zijn, zijn de meeste critici het erover eens dat het schilderij van Bacchus, ondanks zijn dramatische evolutie, nog steeds geaccrediteerd moet worden aan zijn fundamentele maker.